Δάσος
Η οσμή που διακρίθηκε σε κάνει να γελάς
Στο θέαμα που βρέθηκες κανένα δε ζητάς
Το χρώμα που σου άφησε σε κάνει δυνατό
Το θρόισμα των φύλλων δίνει ήχο απαλό
Η λάμψη του κορμού θα ζωγραφίσει την πτυχή
δροσιά που εκδηλώνεται τροφή παντοτινή
περιπλάνηση σε λόφους που προσδίδουνε καρπούς
μαγνητίζεται η σκέψη από τόπους ζωντανούς
Ταραχή από φιγούρες που βουίζουν σιωπηλά
η διάγνωση που κάνουν θα μαυρίσει τα κλαδιά
τυλιγμένοι με λαγνεία το συμφέρον λαχταρούν
το δώρο που μοιράστηκε να λάβουνε αργούν
Ο άνεμος που κλαίει μετά βίας ψιθυρίζει
άνθρωποι ανήξεροι δε μάθανε να εκτιμούν
φωτιά περιπλανήθηκε σε δάσος που τσιρίζει
οικόπεδα πατούν σε μαυσωλεία που θρηνούν